Woorden

Gisterenavond ging ik naar de film, een documentaire, over Ashley en Nadya. Ashley is modelscout en Nadya een piepjong model. Ashley had onschuldige hertenogen, een mooie mond en ze zei over haar baas; ' Tja, hij valt wel op jonge modellen' en keek weg van de camera. Haar baan was om in de uithoeken van Siberië mooie jonge meisje te vinden. Met grote ogen en lange benen. Nadya, 13-maar zeg maar dat je 15 bent- vertrok naar Tokyo. Er was haar en haar familie veel geld beloofd maar ze kwam huilend thuis met 2000 dollar schuld. Ze was heel blij haar oma weer te zien en knuffelde met een kitten met de naam Muis. Aan de overkant van de bioscoop was een modeshow gaande. De modellen waren mooi maar gelukkig geen 15. Ze keken chagrijnig, dat hoorde er bij. Een meisje met gouden letters 'Food' op haar witte blouse maakte hapjes. Achter mij stonden twee daklozen die alle hapjes op aten. Na de show zaten de daklozen naast mij, samen met Spike, hun jack russel met een zwarte vlek op zijn ogen. De modellen liepen nu vrij rond en de daklozen bleven nog even hangen om naar de modellen te kijken. 'Kijk die met dat witte jasje is ook lekker' Een jonge vrouw van mijn leeftijd was hard aan het huilen. Ik denk dat ze liefdesverdriet had. Het meisje van de hapjes kwam nu langs en gaf de hapjes aan de daklozen en aan mij. Niemand anders op het feestje had zin in hapjes denk ik. Ik fietste terug naar huis. Een lange hollander op een grote zwarte fiets tringelde heel hard naar 4 japanse toeristen die op het fietspad liepen. Ze snapte niet wat hij bedoelde en bleven op het fietspad lopen. Toen fietste hij maar tegen ze aan en toen snapte ze het wel.