Fietsband

Maanden geleden kocht ik een nieuwe fiets. Ik reed ervoor naar een buitenwijk van Amersfoort en belde aan bij een lelijk nieuwbouwhuis. De deur ging automatisch open en een mevrouw met beugels om haar benen reikte mij een slap handje aan. De fiets was een model die ik al jaren wilde, snel, klein en het voorlicht was ingebouwd in het stuur. Ik vroeg haar of het haar fiets was. 'Nee' zei ze, 'Ik fiets al jaren niet meer.' 'Dat vermoede ik al' zei ik. 'Sorry' zei ze, ' Ik ga er even bij zitten' en ze nam plaats op de rugleuning van haar bank. Ze had al 12 jaar MS. Het was de fiets van haar bejaarde buurvrouw. Ze zei nogmaals sorry, de voorband is lek, een nieuwe band kost 7,50 dat trek ik van de verkoopprijs af. Ik liep op een drafje naar de fietsenhandel op de hoek, kocht een nieuwe band en laadde de fiets in. Thuis had ik in no-time de band vervangen. Maar er zat een slag in de band, legde de band er nogmaals op en blies de band extra hard op. De slag bleef. Al die maanden fietste ik rond met een bobbeltje in de band. Een kleine bobbel. Maar groot genoeg om me te ergeren. En elke week dacht ik, deze week moet ik echt een keer opnieuw die band er op leggen. Maar dat deed ik nooit. Als ik thuis zat leek de ergernis niet zo groot maar elke keer als ik op de fiets zat en de slag mij in een strak ritme ergerde maande ik mezelf de band bij thuiskomst meteen goed te leggen. Maar dat deed ik dus nooit. Toen ging de achterband lek. Het was de eerste keer dat ik mijn band door de fietsenmaker liet repareren. Hij was chagrijnig, werkte me zo snel mogelijk de deur uit, en was niet eens beleefd. 'Terug in de grote stad' dacht ik nog. En Lul, dat dacht ik ook. 'Oh de mevrouw van de blauwe fiets' zei hij toen ik binnenkwam. Ik betaalde een tientje voor de reparatie van mijn achterband en fietste weg. Binnen twee slagen merkte ik dat niet alleen de achterband gerepareerd was maar ook de slag uit mijn voorband was. Beiden banden waren extra hard opgepompt, en het was echt, na maanden was eindelijk slagbeurt mijn voorwiel. Ik fietste terug naar de fietsenmaker; 'Is er iets mis' zei hij. 'Nee, ik wil u bedanken dat u de bobbel uit mijn voorband heeft gehaald.' 'Ja dat klopt, dan doen wij met een sopje en wij pompen de band met extra druk. Dat waardeer ik dat u komt zeggen dat u daar blij mee bent' Mijnheer de fietsenmaker, al maanden hoop ik dat, als ik op een ochtend op mijn fiets zou stappen, de slag uit de voorband zijn zijn verdwenen. En vandaag is dat gebeurd. U heeft geholpen met een probleem, zomaar, zonder dat ik daar om hoefde te vragen. Dat waardeer ik meer dan ik dat bedankje duidelijk heb kunnen maken. Mijnheer de fietsenmaker, al maanden hoop ik dat, op een ochtend zomaar ineens de slag uit mijn band weg zou zijn. Of dat iemand zou zeggen, Kom maar, ik doe dat wel even voor je. En vandaag, was plots de slag uit band. Ik waardeer zo veel meer dan ik in het bedankje kon uitdrukken.