Plaatjes draaien

Een prachtige bruiloft van een prachtig bruidspaar. Schotse kilts en Iers Stout.
Wat een geweldige avond, and the big question is :' Who's next?'

Strand

Dieren Oud

Cantalux

Je leest het wel eens in de krant: ' Dronken bejaarde reed met brommobiel op de snelweg tussen Woerden en Gouda.'

Afgelopen zondag reed ik van Amsterdam naar Rotterdam, keurig op de rechterbaan met mijn Kadett. Voor mij reed een blauwe Peugeot 207 ineens wel heel langzaam. Ik roep geregeld commentaar naar mijn mede-weggebruikers. (sorry, dat wist ik ook niet dat ik zo'n soort automobilist zou zijn.)
De blauwe Peugeot 207 schoof ineens een baantje op naar rechts en daar was ie hoor: een blauwe Cantalux Brommobiel met een bordje 45 km per uur op de achterkant. Ik wist niet wat te roepen, zag mensen achter mij ook ineens keihard op de rem staan. ( die riepen waarschijnlijk; ' achterlijk mens in die belachelijke auto uit 1979 koop dan ook een echte auto).
Ik schoof op naar rechts en maar was zeer gefascineerd door de man in de Cantalux. Hij reed stoicijns op de rechterbaan, keek geconcentreerd vooruit en leek zich niet bewust van wat er om zich heen gebeurde. Hoewel hij volgens mij precies wist waar hij was en dat hij daar niet hoorde. Ik hoorde zijn kinderen al tegen m roepen: ' Pa, ben je nu weer dat stukje over de snelweg geweest? PA DAT MOET JE ECHT NIET MEER DOEN'
Wetende dat hij het volgende keer toch weer doet. En Pa, Pa denkt: 'Wat zeuren jullie toch, zo'n klein stukje kan toch geen kwaad?'

Toen sloeg de Cantalux de afslag op en kachelde met zij 45 k/u Breukelen in.

Dat was mijn weekend-avontuur, zo'n Cantalux op de snelweg, dat maak je niet vaak mee.
En dat terwijl ik vrijdag nog dacht dat de geboorte van een pony mijn weekend-avontuur zou zijn. 20 minuten oud toen ik 'm zag. Onvast op de benen, slijmerig, bloederig. Maar toch, een pony-baby van 20 minuten oud. Ook dat maak je niet vaak mee.

Lost and Found VIII

Het grenscorrectiegebied Elten.
De heer Johan Verhey, die het voorstel tot het houden van een referendum over de teruggave gedaan heeft, voor zijn woning in Elten.
Foto - ANEFO
18-2-1957

Lost and Found VII

Mijn keuken op donderdag 18 juni

Congratulations!

A sea breeze brings fog and small waves to Maguire's landing this morning.

A look at the forecast tells us that increasing winds from the east will bring bigger waves. Then the wind will die down on saturday for nice surfing conditions. This forecast is changeable so keep checking back.

Congratulations on your first day of summer vacation! Now get out there and make the most of it.

Gestolen van de weblog van de eerder genoemde Sturgis Surf Club.
Precies. Dat ga ik doen! Goeie zomer!

Lawn tennis

Blog wereld

De hele blog wereld is nogal wonderlijk. Een hoop geneuzel, een hoop openhartigheid, maar soms toch ook gewoon een hele leuke wereld waar je grappige onverwachte dingen tegenkomt. En soms inspireert het, of laat het iets zien dat ik niet kende.
In de blog-wereld ben je een legale voyeur. En soms bevalt me dat wel.

Hieronder een linkje met een blog vol (hindi) platenhoezen.
http://thankgodimanathist.blogspot.com

En deze blog kwam ik ook tegen:
http://sturgissurfclub.blogspot.com/

Deze blog draait om twee surfspots ergens in de VS. Elke ochtend kijkt Bill Knittle naar de zee, naar de golven, maakt een foto en schrijft erover. Zodat alle surfers in de buurt weten hoe de zee er die dag bij ligt. Nu kan ik elke ochtend naar de zee kijken. En elke ochtend weer een beschrijving.
Vraag me niet waarom maar ik wordt er blij van.

Tenslotte nog een derde blog:
http://immortalbabes.blogspot.com/
Deze is van een licht-opstandig pubermeisje van 15 in Maleisie. Ze schrijft over haar zeurende moeder, over ruzie's met haar vriendje, over irritante leraressen maar is scherp soms over dingen die de meeste van ons ontgaan. Over produkten in de supermarkt bijvoorbeeld. En ze is eerlijk. Gaat de ene post over haar zeurende moeder; de volgende post gaat over haarzelf. Haar moeder is op reis en ze realiseert zich dat is haar moeder is geworden: haar kleine zusje doet te weinig, kijkt te veel tv en maakt te veel rommel.

Tonight

Vanavond in Plantage Dokhuys, (Plantage Doklaan 8-12) speelt Kathy Ziegler, prachtige breekbare liedjes, maar maar zonder tuttig te zijn. Zoals ze zelf zegt; meisjesliedjes maar wel een meisje met veel broers.
http://www.myspace.com/kathyziegler

Hermelijn

Lost and Found VI

Paard

Tegenwoordig rij ik 2 a 3 keer in de week op een paardje, omdat de eigenaar zelf een beetje hulp kan gebruiken. Deze pony is net vier jaar geworden en dat is jong. Je kunt m vergelijken met een 16 jarige puber: Snel afgeleid, wil het liefst zijn eigen ding doen, maar zodra hij dat doet weet ie eigenlijk niet meer wat wilde doen. En hij is liever met zijn soortgenoten dan met mij.

En deze pony heeft leiding nodig. Nu ben ik geen geboren leider maar werk al jaren met paarden. En sinds een paar jaar zie ik in de media van die programma’s en cursussen: Leer leiderschap met behulp van paarden. Etc. Ik heb me altijd afgevraagd hoe dat werkt want ik krijg altijd wat ik wil van een paard zonder dat ik echt leiderschap toon. Geloof ik.

En ik werk ook al jaren in verschillende groepen samen. Een groep mensen wil ook leiding. Binnen een groepsproces zijn het niet perse de mensen met de beste ideeen die de leiding nemen. De leidingnemers zijn ook vaak de mensen die hun idee het beste kunnen verwoorden. Die zich niet af laten leiden door ideeen van andere mensen. Ze tentoonspreiden een soort standvastigheid die een groep fijn vind. Ze zijn duidelijk en maken zich groot.

Met deze pony, Altara genaamd, moet ik ook heel duidelijk zijn. In alles. Als ik naar links wil moet ik heel duidelijk naar links willen. Als ik iets niet wil moet ik heel duidelijk mijn grens aangeven, anders neemt ie dat ietsiepietsie kleine stukje ruimte om te doen wat hij zelf wil.
Geen ruimte voor twijfel.
Ik moet bedenken wat ik wil, daar op tijd mee beginnen, en volhardend en duidelijk zijn. En geduld hebben.

En dat is niet mijn natuurlijk gedrag.
Ik ben impulsief en vertrouw dat alles altlijd wel goed komt.
Als ik met Altara werk moet ik dus iets aan mijn eigen gedrag doen. Geduldig ben ik trouwens ook voor geen meter. Dus als ik 3 kwartier bezig ben met hem uit de wei halen dan verg ik veel van mij zelf. Maar hij liep mee. Langzaam aan. Ik bleef standvastig. Hij liep 2 stappen en stond dan weer stil. En ik wachtte net zo lang tot hij weer 2 stappen deed. Niet boos worden, gewoon weten wat je wil en wachten.

En inmiddels ben ik weken verder met m. En hij doet het geweldig goed. Hij vindt leiding krijgen fijn. Hij werkt voor me. Hij is minder snel afgeleid, en loopt keurig zijn rondjes. En is daar veel rustiger onder. En ik, ik probeer ten allen tijden duidelijk te zijn. Geen dubbele boodschappen: als ik wil dat ik naar links wil moet ik in alles naar links: met mijn hoofd, mijn handen, mijn lijf. Als ik dat niet doet doet hij het ook niet.
Ik probeer goed na te denken over wat ik wil, en hoe ik het wil en wanneer.
En als hij vervelend is laat ik hem dat ook duidelijk weten. Maar meestal doet hij het hartstikke goed en dat laat ik dubbel en dwars weten. En soms als ik het echt niet meer weet.
Dan paai ik m. Met snoepjes. Dat werkt altijd. Bij pubers nog wel tenminste.

Ik leer hem van alles; maar eigenlijk leer ik zelf nog veel meer. En in veel dingen doe ik wat 'mijn' leider bij onze groep deed.
Ik ben duidelijk, ik weet wat ik wil, en zorg dat het voor hem duidelijk is wat ik wil. Ik geef complimentjes, en nu doet ie ontzettend zijn best voor me.
Zo doe je dat dus.

Thuis

Vijf dingen die het leuk maken om thuis te zijn:
1. Fietsen door de stad.
2. Koffie uit mijn espresso-machine, met goeie melk, geklopt.
3. Eten bij goede vrienden.
4. Mooie dingen maken.
5. Zon op mijn balkon, en de vogels die ik hoor.

(ps het plaatje is een Indonesische verpakking voor thee, ik heb er een scan van gemaakt en laat er een canvas van drukken, maat 20/30)

Drie dingen die niet zo leuk zijn aan Indonesië

1. Muggen, muggen met Dengue en malaria-muggen.
2. Slechte coverband die elke avond 'Knocking on Heavens door ' speelt.
3. Nu hoef ik geen plastic waterflessen meer te kopen.
(maar al mijn groenten zitten weer in plastic, schuimrubber, smeerkaas in plastic, etc etc. Dus deze telt misschien niet helemaal.)

Wolken boven Lombok

Vis/ Weer thuis

De wind is zacht, de zon nog zachter. Ik hoor bijna net zoveel vogel-geluiden als in Indonesië. De luchten zijn blauw, maar de hitte is niet zo verzengend. Ik ga nog even op het balkonnetje zitten en van mijn vakantie genieten.