Bob Dylan scharrelt anoniem door de straten en wordt staande gehouden door een agente. Hij had geen I.D. bij zich, maar zei; Ik ben Bob Dylan.
Die naam zei haar niets, over de politie-radio riep zij vervolgens om of iemand Bob Dylan kende.
http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/bigbrother/article-1206617/Like-complete-unknown-Bob-Dylan-frogmarched-collect-ID-rookie-policewoman-fails-recognise-scruffy-music-legend.html
Wat leuk voor het tennismaatje van mijn vader dat er nog één iemand is in de wereld die Bob Dylan niet kent!
http://stadsgiraffe.blogspot.com/2009/04/bob-dylan-deel-ii.html
haha wat een leuk verhaal. ik begrijp het wel hoor, ze is 22! sjef's tennismaatje was waarschijnlijk 22 toen Dylan op zijn groots was! en ook interessant dat de discussie bij dit bericht gaat over dat het belachelijk is dat ie uberhaupt om ID gevraagd werd. Inderdaad, omdat ie niet tussen de "Latin Ethnic" mensen paste?! vreemd. Dat overkomt Latino's vast nog veel vaker in 'witte' buurten.
ReplyDelete