Thuis

Ik ben op reis geweest en nu ben ik thuis. In mijn huis met gele muren en een gele vloer. Met mijn blauwe espresso=apparaat en tientallen gekleurde potloden, potjes ecoline en jurkjes met gekleurde dots. Maar ik voel me nog een beetje reiziger, zo thuis. Ik heb nog geen werk en doe klusjes links en rechts. Vandaag kwam ik op een school voor zeer moeilijk lerende kinderen in Amsterdam Noord. Ik had nauwelijks een stap over de drempel gezet en ik zat al vast in een omhelzing van een 10 jarige in een rokje met witte stippen. Ze kon niet zo goed praten maar gebaarde hallo. Daarna reed ik langs mijn favoriete bakker. Zij hebben er fantastisch brood van Menno. Het winkeltje was dicht maar ik zag door het raam nog een brood op tafel liggen. Ik kom er 2 of 3 keer per week. Meestal in mijn paardekleren. Soms schone kleren, maar vaker stinkend naar paard. De deur ging open en ik kreeg het laatste landbrood in mijn handen gedrukt. Zomaar voor niets. Het was al zo'n mooie dag maar toen ik bij de paarden een Vriendin uit februari opensloeg zag ik daar tot mijn verbazing mijn kaart op de pagina staan. Ik kan wel zeggen: ik ben een geluksvogel. Het was doodeng om een vaste geweldige baan op te zeggen. Maar kijk toch eens wat ik beleef. En ik werk al weer heel hard aan van alles. Vooral aan dingen die ik het allerleukste vind: tekenen. Het komt wel goed. Dat wist ik ook wel. Maar, deze kleine mooie ontmoetingen of momenten die helpen zo om dat ook echt zo te voelen.

Daar in het midden, de kaart met de hartjes. Hier te koop!