Thank You

It's that time of the year again!
Contemplation Time. 2009 is the year that I started blogging (wich is, I admit a little late, 2008 was the year that most people stopped blogging) But I LIKE blogging, its fun to push yourself to create something. Im creating all the time anyway, but it does feel that people out there wait for my up-loads. Even if it's only a few people, I hope my drawings make them happy like drawings/work of other people make me happy and smile during my little blog-round on the WorldWideWeb.
I want to thank a few people: Thank you Onand Camilla Engman for inspiration. Thank you Luna for your enthusiasm!
Thank you Nathan for showing me persistence. (and Im pretty right about those ten years!?)
Thank you Olivia's kiekjes en TV-Willemijn for making me smile.
Thank you Blogotheque for capturing magical moments for us. Thank you Yeasayer for music that makes my feet tingle and my brains work.
Thank you Sjef en Carla for helping me with my beautiful home/studio/loungeroom.
And thank you VPG Manege for slowing my pace down.
A very good 2010 every-one. Keep visiting it's highly appreciated.XM

Spring/ Spring

Book

When I came home yesterday evening a little book from Camilla Engman arrived in a beautiful envelop. I came home around midnight, the streets were quiet, my house cold. I always love coming home, but since I live in my new house coming home is better than coming home has ever been.

I sat down at my kichen table and opened the envelop. The book, or better, the whole present is amazingly beautiful. There are all these extra little things with it: a little book about the Dog, a gorgeous label, even the rubberband to hold everything together is so nice. It's all made with the same care and attention that she puts in her drawings. This book made me instantly happy, and after looking at it, it makes you want to move to Sweden, take a dog, live the quiet live and draw all day.
But for the time being im just sitting at my table and dreaming about the day that I can live like that and make such a good work.

Order it, before it's sold out.

Ook mijn kerstbloemen vinden dat het nu mooi is geweest. Gewoon weer terug naar de orde van dag dan maar?

Weekblad vandaag

Wat een leuke illustratie om te maken: een overdaad aan beelden, achtergrondjes, gekke toevoegingen (poes die met kerstslinger speelt) Ik kan niet uitleggen hoe leuk illustraties maken is. Van helemaal niets iets maken, langzaam opbouwen. Volgens mijn moeder bouw ik al dingen vanaf het moment dat ik dingen kón bouwen. Daarna ging ik tekenen. Nu ben ik 'groot' en maak illustraties. En lijkt alles op zijn plek gevallen. Hele fijne kerstdagen, bedankt ieder die af en toe mijn blog bezoekt. Dat maakte mij vrolijk en inspireerde me. X

Happy X-mas every-one. Thanks for visiting my blog, it made me happy to know people visit my blog, and some people visit more regularly. And it insprired me! X

Sprookje

Sneeuw II

Ik verbaas me nog altijd over de sterke band die wij Amsterdammers met onze fiets hebben. Alles doen we met de fiets: verhuizen, boodschappen, kinderen vervoeren (3 tegelijk als het moet), tv vervoeren? Hup op de fiets. Te dronken om te lopen? Niet erg, fietsen kunnen we altijd nog wel.
Storm buiten? Niet zeuren gewoon op de fiets.
En ook nu, heel nederland zat vast maar 'wij' in Amsterdam stapten gewoon op de fiets; met leuke laarsjes, (hakjes!) en kind achterop. (scene 1 bij het Roelof Hartplein) Met twee grote AH boodschappentassen en hondje voorop. (scene 2 op de Overtoom) Op een oude stadsbarrel twee grote kerels (scene 3 achter het C.S.) Een 50+ stel op de fiets, hij voorop, zij op het bagagerekje (scene 4, Prins Hendrikkade). En zo hielden vast aan dat ene vervoermiddel dat er altijd voor ons is, onze fiets. Behalve degene wiens slot vastgevroren was. (scene 5, ondergetekende met een pannetje heet water voor mijn deur het fietsslot ontdooien, zodat ook ik op de fiets de wereld weer in kon)

Vogeltje

Sneeuw

Nederland loopt vast in al die sneeuw. Maar ik geniet ervan. Ik geniet van die dikke handschoenen, van mijn stevige schoenen, van het gekraak van de sneeuw en van de geluiden die allemaal anders zijn nu ze weerkaatsten op sneeuw ipv op beton, asfalt en dakpannen.

En we moeten een hoop flauwekul achterwege laten want daar is nu geen tijd voor: we doen alleen die dingen die er echt toe doen en die doen we dan ook langzaam, precies en vol aandacht. Anders gaat het mis. En dat bevalt me wel.

Een ding heb ik gisteren met open mond bekeken:
Scene: glibberige B weg in de Alexanderpolder, T kruising, veel sneeuw. Een hele hele dure Asthon Martin (pakweg 2 a 3 ton) die met spinnende, draaiende banden, en dus zonder grip de bocht door kwam. Mevrouw die gewoon met een hand aan het stuur en een hand aan haar telefoon haar gesprek bleef voeren.

Dan het oude stel die ik net tegen kwam: een Opel Kadett ouder dan de mijne (dus pakweg 1971, 1969 misschien wel) heel langzaam de straat door glibberde. Dat geeft me hoop dat ik toch met de kerstdagen de stad uit kom met mijn autoo'tje.
Wegrijden in zijn 2 en ontkoppelen bij glijen.! Maar ik blijf het eng vinden en voorlopig fiets ik gewoon op dikke winterbanden overal naar toe. Met dikke handschoenen aan en een dikke glimlach op mijn kop.

Mooie Envelop

Tekenen

Al mijn tekeningen mislukkken, nu al dagen-lang. Ze zijn of helemaal niet goed, of net niet goed. Ik zit 's avonds aan tafel met mijn potje inkt en vulpotlood maar het lukt niet. Er komt niets goeds uit mijn potlood, hoofd of handen. Of waar het ook vandaan komt. Nu teken ik maar even niet, werk voor de krant, kijk naar de vogels in mijn binnentuin (duiven, meeuwen, eksters, zelfs soms een groene papegaai).
En ik ga naar de praxis, voor muurverf, houtverf, kwasten en rollers. En ik schilder, houten kastjes, houten panelen, de keukenmuur moet nog een gele laag. Tot dat ik weer kan tekenen.

Gelijkenis

Ok nog eentje dan

Want wat een mooi boekje! Doe jezelf een mooi kado kado komende kerstdagen. Om nog dagen in te bladeren en te kijken.
http://www.camillaengman.com/misc/shop/book/book.htm

Tropische vogels

Kakkerlak

Angelina-visje

Weekblad dit weekend

in disguise II

Turtle wax Chipstik

Kleine Pinguin

Bewondering/ het Paard

Het paard is stout. Het paard is een vervelende opstandige puber en hij doet er alles aan om zijn kont tegen de krib te gooien. Rechtlijnig zijn, slim, sneller en vooral vasthoudend. En moed blijven houden.

Gisteren zag ik een ruiter die zijn paard zonder zadel en zonder hoofdstel reed. Dit paard deed precies wat de ruiter wilde. Op gevoel en met hele subtiele bewegingen maakte het paard voltes, ging in galop, en nmaakte draf op de plaats. En liep aan de teugel. Voor de niet paarde-liefhebber is dat waarschijnlijk allemaal abacadabra maar dat is echt heel knap. Zoiets als boksen met een blinddoek, en winnen. Of tennissen zonder draad in je racket. En winnen. Zoiets?

De verhalen van paardemeisjes zijn vermoeiend, zeker als je niets met paarden hebt, maar mijn bewondering is zo groot. Vrijdag ga ik weer op de stoute pony. En ik ga zo rustig blijven als de hoofdstelloze ruiter. Zo zitten, en zo gebalanceerd proberen te blijven. Misschien helpt het, het helpt allicht om er niet af te donderen. En daar ben ik tegenwoordig al heel blij mee.

Rusp

Insect