Vandaag ben ik niet in India maar in Toeristen-land. We liggen met onze wit/rode/bruine lijven op het strand. We lopen in flodderige hippie-kleren door de straatjes. (met een flodderige hippie tasje over onze schouders)We ruiken naar zonnebrand en we lezen Shantaram. We drinken fruit-juices en eten veel te dure maaltijden in restaurant met namen als "Little Tibet", "Blue Moon": of "Green Palace". Sommigen van ons staan vroeg op voor een yoga-sessie, anderen van ons gaan laat naar bed en drinken bier.
We zijn prachtig, uniek, dragen kraalkettinkjes en tatooages. En zitten nog steeds vast geplakt aan onze telfoons, ipads en laptops. En het is heerlijk in Toeristen-land. Maar beschamend is het ook. Onze bubble. Met onze rijkdom, ons waterverbruik, onze plastic consumptie en onze voedselverspilling. (gisteren viel er een halve hamburger uit de hemel. Een kraai had de hamburger van een bord gestolen maar zijn maaltijd viel halverwege de vlucht uit de hemel. Precies voor onze voeten)
Deze luie stranddagen, ze zijn heerljik en je hebt ze nodig in dit land. Maar gisteren wandelden we naar de stad en kwamen langs een offering, aten heerlijk kip in een piepklein afhaaltentje,en kochten fruit bij Omaba (naar Obama), een tandeloze fruitverkoper die apetrots was dat we in zijn winkeltje waren. Ik ben er nog niet uit waar ik me beter thuis voel. In Toeristen-land India is het onstpannen en relaxt. Maar het echt India mag dan vies en chaotisch zijn. Het is er ook vrolijk en verrassend. En ik schaam me minder voor mijn witte, lompe aanwezigheid. Want we zijn ook een stelletje vreemde vogels hier in Toeristen-land India.
Liefs Marike
Wat mooi geschreven Marik. je bent inmiddels wel een beetje 'geland' geloof ik he? Wat lief dat je vanuit die andere wereld aan mijn verjaardag dacht.... Ik kreeg op precies dezelfde dag maarliefst 2 kaarten van je!
ReplyDeleteHoop dat het goed gaat met je, moet veel aan je denken.
dikke zoen X misja