Monday, 19 March 2012

Thee

Na de chaos van India en de drukte van Bangladesh is Sri Lanka paradijselijk. Het is er lui en lekker. De zee dondert en de thee-plantages geven het land iets prettigs overzichtelijks. Als je in de heuvels van het ene stadje naar het andere stadje treint or bust komt er geen einde aan de velden thee. 'perched on a hill' zoals het zo mooi klinkt in het engels. In Haputale, een ghetto-achtig berg stadje trokken we de heuvels in op zoek naar een biologische thee-fabriek. We werden bij de grote Lipton thee-fabriek uit de bus gezet en liepen de 3 km. terug. We kwamen langs akkertjes (verse wortel gekregen, zo uit de grond!) en langs het schooltje waar tientallen kindjes in witte pakjes met blauwe stropdas ons nariepen en naliepen. (Het is makkelijk vrienden te maken in dit land.) En we liepen langs de thee-bosjes. Beschaamd. Want het was zo mooi, het uitzicht, het groen van de thee en de dames met een grote zak op hun rug gebonden . Ze plukten. Alleen de lichtgroene.Maar ik kreeg een vriendelijk hallo en een grote glimlach en de dames leken zich niet bewust van mijn ongemak. Rijke toerist krijgt een gelukzalig gevoel terwijl ze door de theevelden loopt en ziet hoe arme vrouwen zich de benen uit het lijf werken. En de rijke toerist voelt zich met terugwerkende kracht ook behoorlijk schuldig over het gemak waarmee ze haar thee koud laat worden en weggooit.
We werden ingehaald door een vrachtwagentje volgeladen met zakken blaadjes en bij de fabriek aangekomen zagen we dezelfde thee de stoffige fabriek binnengaan. Een grote donkere hal met oude machines en een paar rieten bezems. De thee wordt gedroogd, geschud, verhit en dan verdeeld in verschillende maten. In grote papieren bulkzakken wordt de thee geexporteerd en het is bijna niet te geloven dat dit de thee is die wij in ons kopje hangen. Blaadje voor blaadje geplukt. In emmers en wasteilen van ene machine naar de andere gebracht, alweer door een vrouw, een andere dame schudt de emmers leeg in weer een ander machine. De kleine blaadjes die door de mazen van de machine op de grond dwarrelen worden bij elkaar geveegd. Kostbare blaadjes.
Maar terwijl de meeste huizen in Sri Lanka mooie stenen huizen zijn, met bewerkte houten deuren, verandas en dakpannen op het dak zijn de huizen in deze buurt zijn klein en hebben golfplaten daken. Hier is het blaadje voor blaadje jezelf uit de armoede omhoog werken. Zodat je het blauwe stropdasje van je kindjes kunt betalen.

No comments:

Post a Comment